Εισαγωγή

Από πού πήρε το όνομά της η Αμερική; Σίγουρα όχι απ’ τον Χριστόφορο Κολόμβο, που πρώτος πάτησε σ’ αυτόν τον άλλοτε επίγειο παράδεισο. Γιατί ο ψυχρός πόλεμος δεν έγινε μεταξύ Ρωσίας και Κολομβίας; Παρότι το όνομα ‘’Κολομβία’’ υπάρχει, είναι όμως ένα κράτος που ανήκει σε ολόκληρη τη νότια ήπειρο της Αμερικής! Το όνομα της παραπάνω ηπείρου, οφείλει την ονομασία της στον Αμέρικο Βεσπούτσι. O Φλωρεντίνος εξερευνητής-θαλασσοπόρος, υπερπήδησε τις δυσκολίες που προσέφεραν τα ταξίδια με πλοία εκείνη την εποχή, έχοντας μοναδικό βοηθό ναυσιπλοΐας την πυξίδα, διέπλευσε τον Ατλαντικό σε τέσσερα ταξίδια, χαρτογράφησε νέους κόσμους και ανακάλυψε νέες φυλές ανθρώπων, νότια του Ισημερινού (Βραζιλία, Αργεντινή), σχηματίζοντας την άποψη πως είχε κάνει βήματα σε μια νέα ήπειρο και όχι στην Ασία, όπως πίστευε μέχρι το θάνατό του ο Κολόμβος, δίνοντας του το όνομα ‘’Νέος Κόσμος’’ (‘’Mundus Novus’). Η Αμερική εμφανίζεται στους χάρτες από τα 1507, χάρη στο γερμανό χαρτογράφο Μαρτίνο Βάλντσεμούλερ που τον σχεδίασε. Ύστερα όμως, το όνομα του ταξιδευτή δόθηκε και στις δύο ηπείρους, βόρειά και νότιά, παρότι ο Κολόμβος έφτασε πρώτος στα νησιά της Καραϊβικής και στη βόρεια ήπειρο . Όταν ο Αμέρικο επέστρεψε από’ το τελευταίο το ταξίδι, έγραψε ένα βιβλίο που έφερε το όνομα: ‘’four voyages of discovery’’(Quattro Giornate). Από το βιβλίο αυτό και διάφορα γράμματα που έστειλε σε φίλους και στους άρχοντες της Φλωρεντίας και προστάτες του, Μεδίκους, πηγάζουν οι παρακάτω πληροφορίες.

4. AMERIGO VESPUCI: his life & travels/ΑΜΕΡΙΓΚΟ ΒΕΣΠΟΥΤΣΙ: η ζωή και τα ταξίδια του - 2012

aΠρόλογος

Ύστερα από 350 χρόνια σκλαβιάς και υποτέλειας στον Τούρκο, οι Έλληνες (τότε Τούρκοι) πόθησαν να απελευθερωθούν και να δημιουργήσουν ανεξάρτητο ελληνικό κράτος. Την απελευθερωτική ιδέα την εισήγαγε, πέρα από τον Ηλία Βελεστινλή (Ρήγας Φεραίος, έγραψε τα περίφημα επαναστατικά τραγούδια και στόλισε με τους στίχους του το τότε υποδουλωμένο έθνος ενδυναμώνοντας όλο και περισσότερο τη φλόγα της επανάστασης) και ο Λάμπρος Κατσώνης, ο οποίος το 1788(!), με τη βοήθεια της Αικατερίνης Β’ της Ρωσίας, σχημάτισε τον πρώτο ελληνικό ναυτικό στολίσκο (10 πλοία) με τον οποίον έγινε ο φόβος και ο τρόμος των Τούρκων σε Αιγαίο και Ιόνιο. Από την άλλη, έγινε και ο γεννήτορας της ιδέας μιας ελεύθερης και ανεξάρτητης Ελλάδας! Ήταν η πρώτη φορά που ο «δούλος» χτυπούσε τον «αφέντη», αλλά έναν αφέντη σκληρό, που μιλούσε με σφαγές και με βούρδουλα. Μετά από 27 χρόνια και ύστερα από την έναρξη της επανάσταση στη νότιο-ηπειρωτική Ελλάδα, το ένα μετά το άλλο τα νησιά του αρχιπελάγους, άρχισαν να υψώνουν τη σημαία της εξέγερσης. Αρχικά, τα νησιά: Κυκλάδες, Ύδρα, Σπέτσες και Ψαρά, που διέθεταν ισχυρό και εμπειροπόλεμο στόλο. Στη συνέχεια, ακολούθησαν η Κάσος η Κάλυμνος η Πάτμος. Τα παραπάνω νησιά είχαν δημιουργήσει, με τη συνθήκη του Κιουτσούκ-Καϊναρτζή του 1774 και την προστασία της ρώσικης σημαίας, ισχυρούς στόλους με έμπειρα πληρώματα. Τα πλοία αυτά, με την καθοδήγηση εμπνευσμένων καπεταναίων πέτυχαν σημαντικές νίκες ένα εναντίον του τούρκο-αιγυπτιακού στόλου. Έτσι, η σπίθα έγινε πυρκαγιά, μέχρι που τελικά, με το πρωτόκολλο του Λονδίνου (1827) αναγνωρίστηκαν τα σύνορα (όχι τα σημερινά) του ελεύθερου ελληνικού κράτους. Η εξέγερση ξεκίνησε στη θάλασσα, όπως και η τελευταία μάχη του αγώνα έγινε στη θάλασσα. Οι στεριανοί αγωνιστές πιστεύεται ότι δεν θα τα είχαν καταφέρει χωρίς την βοήθεια από τη θάλασσα. Σε μία θαλασσινή χώρα, όπως η δική μας, ο αγώνας για την ελευθερία, σε αυτόν τον υδάτινο και αλμυρό σύντροφο των 2.500+ νησιών μας, υπήρξε ενδοξότατος! Παρακάτω, θα αναφερθώ στους μεγάλους θαλασσομάχους του αγώνα, όπως και στις βροντερές ναυμαχίες αυτής της αιματοβαμμένης περιόδου, όπου το μπλε της θάλασσας βάφτηκε κόκκινη…

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Η παρούσα μελέτη βασίζεται στην αρχή ότι η πειρατεία στη θάλασσα επηρεάζει σημαντικά τη ροή του θαλάσσιου εμπορίου, η οποία διακινείται με την βοήθεια της ναυτιλίας. Η ασφαλιστική και η ναυτιλιακή βιομηχανία αντιμετωπίζουν τα κρούσματα της πειρατείας με διάφορους τρόπους. Ένας απ’ αυτούς είναι η ασφάλιση που δίνεται με το συμβόλαιο Απαγωγής και Λύτρων (Α&Λ/K&R).

Η πειρατεία στη θάλασσα αποτελεί το σημαντικότερο πρόβλημα της ναυτιλιακής βιομηχανίας. Αυτή η μορφή εγκληματικής παρανομίας εμφανίζεται σχεδόν από την αρχή της ανθρωπότητας. Η μοντέρνα πειρατεία αντιμετωπίζεται με διάφορους τρόπους όπως: 1) εξοπλισμός ασφαλείας, 2) ένοπλοι φρουροί, 3) Αντί-πειρατικές οργανώσεις, 4) περιπολίες πλοίων πολεμικού ναυτικού, 5) αλλαγή πορείας 6) ασφαλίσεις (μείωση κινδύνου). Η ασφαλιστική βιομηχανία προσαρμόστηκε και αντέδρασε γρήγορα στην απότομη και αιφνιδιαστική έξαρση της πειρατείας. Έτσι, ο κίνδυνος και οι απώλειες που προξενούν οι πειρατικές επιθέσεις καλύπτονται οικονομικά από τις ασφαλιστικές. Με το συμβόλαιο Α&Λ καλύπτεται ο κίνδυνος απαγωγής ενός πλοίου με σκοπό την απαίτηση λύτρων από τους πλοιοκτήτες για την ασφαλή επιστροφή του. Το γεγονός αυτό, αποτελεί σήμερα, συνήθεια των Σομαλών πειρατών στον κόλπο του Άντεν και στον Ινδικό ωκεανό.

Η εργασία αυτή, η οποία έχει μορφή θεωρητικής έρευνας, στοχεύει αρχικά, στην αποτύπωση και ανάλυση της έννοιας της ασφάλισης, στη συνέχεια σε αυτήν της πειρατείας και τέλος, ανάλυση του περιεχομένου του ασφαλιστηρίου συμβολαίου Α&Λ, όπως αυτές αποδίδονται στη βιβλιογραφία. Επίσης, θα αναφερθούν τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της χρήσης του συμβολαίου

Τέλος, τα γενικά συμπεράσματα, τα οποία αναφέρονται στην αναγκαιότητα της ασφάλισης Α&Λ ως ασφάλιση κατά της πειρατείας και στη συνέχεια, γίνεται προσπάθεια να απαντηθεί το ερώτημα αν μοντέρνα πειρατεία αποτελεί ευκαιρία ή απειλή. Τα συμπεράσματα και ο επίλογος παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον και μπορούν να χρησιμοποιηθούν τόσο από ακαδημαϊκούς όσο και από ανθρώπους της ναυτιλίας για περαιτέρω έρευνα και ανάλυση.